Aanleg van onze tuin, het allereerste begin
Welkom op het Proefeiland from Julia Roeselers on Vimeo.
Een ode!
Bijdrage: Julia
Ze heeft bruine manen, donkere priemende ogen, ze lust wel een biertje en op warme, vochtige dagen gaat ze het liefst helemaal uit haar dak, ook als dat zo nu en dan scherpe of prikkende reacties uitlokt.
Nee, zij neemt geen genoegen met een blaadje sla. Ze wil meer en nog meer. Zij is de koningin van onze tuin en hoewel we haar slijmerige voorkomen vaak onuitstaanbaar vinden, kunnen we haar maar beter omarmen. Lieve slak….
Nieuwe randen voor onze bakkentuintjes
Tien van de vijftien bakkentuintjes werden in het voorjaar van 2020 en 2021 vernieuwd. Met veel helpende handen was het in een paar weken gepiept: nieuwe opzetranden impregneren, oude bakken leeghalen, nieuwe bakken in elkaar zetten, aarde terug erin scheppen en tuinieren maar! In 2022 nemen we de laatste vijf bakkentuintjes onder handen.
Paradijs
Impressie
Bezig zijn met je handen, wroeten in de aarde, genieten van de omgeving, het uitzicht, het water, de schepen langs de kade, luisteren naar ruziemakende meerkoeten, een praatje maken met passerende buurtbewoners, nippen aan een wijntje op een warme zomeravond, de stilte ervaren op een zonnige, winterse dag. Dat dus!
Onze wintertuin
Bijdrage: Bep
Fietsend langs de voetbalkooi over het hobbelpad sla ik linksaf richting de tuin. Het is stil, het water rimpelloos, de koeten zijn niet thuis. Ik zie de horizon nog voor de nieuwe eilanden en hij bestaat uit mist. Koud. Fiets op slot.
Als ik in de pluktuin ben, zie ik dat er nog een paar roosjes bloeien. De forsythia heeft al heel kleine knopjes en de rozemarijn groeit uitbundig door de lavendel, of andersom. De zaadbolletjes van het juffertje in ’t groen staan stevig op hun steeltjes, net als de uitgebloeide asters en rudbeckia.
Als ik naar de tuintjes kijk, zie ik ranke preitjes en stoere palmkool. De druif is in diepe rust evenals de leibomen, maar de bes heeft al knopjes. Stokken geven aan dat er bollen zijn geplant. Een handschoen op een andere stok zwaait naar me. Een voorbijganger die op de muur loopt groet. Je kunt makkelijk een maaltje spruiten oogsten. Ook de liefhebber van boerenkool kan z’n hart ophalen. Ik zie mooie winterpostelein en kleurige snijbiet. De helleborus in mijn eigen tuintje bloeit bijna. Genietend van de compositie van de salie, rozemarijn en de laurier ben ik terug bij het hekje.
Trots kijk ik naar het geheel. Dat hebben we toch maar mooi voor elkaar met z’n dertigen. Een prachtige gereedschapskast, het schuilhuisje met meubilair, de bakken – waarvan veel met vernieuwde randen – onze ouwe trouwe pomp en de vollegrond tuintjes. Ze vertegenwoordigen allemaal verschillende tuinders met eigen ideeën. Hoe divers ook, de liefde voor het stukje grond en wat daarin bloeit is dezelfde.
Ik verlang naar de zon, warmte, licht en naar het moment waarop ik weer aan de picknicktafel zit met m’n tuinmaatjes. De dagen lengen al, het kan niet lang meer duren.
Proefeiland.nl 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.